Hoofdonderwerp zijn de 'echte' micro-naties. Het is nog niet makkelijk om dat precies af te bakenen, maar micro-naties zijn in elk geval nooit erkend door (meer dan een paar) grote landen of officiële internationale organisaties, maar ze hebben bijvoorbeeld wel de drie basisvoorwaarden: ze geven paspoorten uit, hebben een eigen munt en ze hebben een postsysteem. Daarnaast hebben ze minimaal één inwoner. Bij een micronatie zoals Seborga, die in het verleden wel een internationaal erkende staatsvorm was, wordt gekeken naar de huidige situatie. Bij niet meer bestaande landjes (zoals Neutraal Moresnet) in de meeste gevallen naar de status van het moment van opheffing.
  

Erkende kleine landen. Dit zijn de minilanden die internationaal door grote landen erkend worden, en die vaak ook bij organisaties als de VN zijn aangesloten. (Bijvoorbeeld Monaco, San Marino, Vaticaanstad, Nauru). Malthezer orde is een beetje een twijfelgeval. Geen echt land omdat ze geen grondgebied hebben en slechts een 'entiteit' zijn, maar vaak wordt het wel als volwaardig klein land behandeld, dus hoort hij in deze categorie.

Niet complete micronaties. Minimale eisen waar een micro-natie aan moet voldoen zijn: eigen paspoorten uitgeven, eigen valuta hebben, en een eigen postsysteem. Dat laatste bestaat er meestal uit dat het land zelf postzegels uitgeven die meestal voor internationale post niet zijn goedgekeurd. Het is daarnaast mooi dat een land een of meerdere inwoners heeft, of tenminste zou kunnen hebben.  (Lovely, North Dumpling Island)
  

Autonome gebieden die onderdeel zijn van andere landen. Spreekt eigenlijk voor zich. Bijvoorbeeeld Pitcairn, Tristan de Cunha en Svalbard.
     

Internationale anomalieën en overige. Dit zijn geen van de bovengenoemde, maar het kan hierbij gaan om vreemd verlopende grenzen. Grenzen die internationaal bestreden worden, en bijvoorbeeld om enclaves/exclaves zoals Baarle-Nassau en Baarle-Hertog.